GEDICHT OVER DE FAMILIE VAN LICHT

We kwamen samen ongedwongen

We gooiden balast af

We zongen


We stonden op alsof elke dag onze laatste was

Ja, als Adam en Eva leefden we

Nog niet verstoten uit Eden


We gaven niet om het verleden

Enkel om het heden

En in dat heden hielden we van elkaar


We speelden geld bij elkaar

En een koe gaf ons melk

Elk deed waar hij van droomde


Zonde lieten we over aan de ongezonde

De tijd stopten we

Met de dood lachten we


Een droom?

Misschien

Maar eentje om waar te maken.




Tom Lams