Nog steeds op weg, met vallen en opstaan, nog steeds aan het lezen en proberen in de praktijk te brengen wat ik lees. Kleine vorderingen geven genoeg moed om verder te gaan. 's Morgens bij het openen van mijn ogen, dat eerste ogenblik is er vrede en geluk, en dat eerste ogenblik duurt geleidelijk, dag na dag wat langer. Soms duurt het tot de middag vóór de wereld mijn volledige aandacht weer opeist en de vrede en het geluk opnieuw verstoort. Ik weet nu dat het mogelijk is: vrede, vreugde, in alle omstandigheden. Nog niet volledig aangekomen maar op weg, geduldig misschien nog enkele levens meer nodig maar te ver gevorderd om te stoppen. Gesmaakt van de nectar en die smaak laat me niet meer los.