Ik weet niet of ik een huid heb.

Alleen waar mijn voeten de grond raken, voel ik iets.

Het leeft.

Ik denk dat dat is wat ik ben:

Leven.

All is well.

Nothing that has happened, has had any influence on what you really are.

What you really are is beyond explanation.

Love is a word that comes near.

Silence comes even nearer.

You dream that you are a separate being.

Nothing could be further from the truth.

You are a drop surrounded by the ocean.

You and I are one and we are even one with the table, the floor and the whole of the universe.

Once this is realized, there remains nothing to be said.

Het is alsof alles geen belang heeft, heel koud. Het is alsof alles liefde is, heel warm.

Het is alsof er niets te vertellen is, want iedereen weet dit en wie het vergeten is, is nog niet klaar om het te horen.

Het spreekt voor zichzelf en heeft geen woorden nodig.

Het vangt je op, als jij alles los laat.

Het omarmt je, beter dan je ooit omarmd geweest bent.

Het is de angst voor de leegte die je verhindert de volheid te ervaren.

Je kan erin oplossen en dan pas ben je wie je bent.

Jij weg en kijk dan eens wat er overblijft.

Alles.

Niets.

Mensen hebben geprobeerd het te gebruiken, er geld uit te slaan maar er valt niets mee te beginnen, het is het einde.

Eens daar aangekomen, is er nergens meer om naar toe te gaan. Je blijft eeuwig waar je bent: hier en nu.

Het tintelt.

Het kent geen tijd, het kent geen afstand. Alles is hier, alles is nu.

Het denkt niet na en toch weet het.

Het behoeft geen lof en kritiek kan het niet raken want het weet dat het alles is.

Wij zijn er deel van, maar delen bestaan niet.

Wat is een golf zonder oceaan?

Wat zou jij denken van een golf die wil blijven bestaan?

Ik zou hem willen zeggen: Laat je gewoon gaan!

Niets gaat verloren, alles wordt herboren.