Je bent niets

dat komt nog het dichtst

in de buurt van de waarheid

maar het is een niets

dat alles doordringt

en bruist van het leven.

Wat ik zeg,

lijkt een brug te ver,

maar in feite,

dien je gewoon over de brug,

terug te keren

naar je hart,

dat je achtergelaten had.

Elke stap

is mooi en mysterieus,

elk woord,

elke boterham,

is mooi en mysterieus.

Zelfs het lelijke

is mooi en mysterieus.

Ik begrijp Alice,

dit is het wonderland.

Als je de angst voor de dood loslaat,

zullen al de andere angsten mee verdwijnen.

Eigenlijk ben jij niets anders dan angst.

Dus jij moet weggaan,

om zonder angst te zijn.

Het cruciale probleem is:

Hoe kun jij iets doen om "jij" op te lossen?

Alles wat je doet, versterkt juist

dat afgescheiden ding dat je denkt te zijn.

En toch is het mogelijk,

het is alles loslaten,

het is niets worden,

het is zijn,

wat je bent.

Ergens weet je dit.

Om altijd akkoord te kunnen gaan met waar je bent,

dient elke gehechtheid opgegeven te worden.

Zolang je je aan iets hecht,

zal dat iets je problemen opleveren.

Is het een huis?

Is het een auto?

Is het een vrouw of een man?

Zijn het je kinderen?

Alles dient opgegeven te worden.

Ondertussen kun je toch een huis, een auto, een vrouw of man en kinderen hebben,

begrijp me niet verkeerd,

maar je bent aan niets gehecht.

Je bent vrij.

Je bent blij,

zonder reden.

Zolang je blij bent voor een reden,

zal je je daarna slecht voelen

omwille van dezelfde reden

die weggevallen is.

Om altijd blij te zijn,

dien je blij te zijn zonder reden.

Het is zo simpel:

Je bent er altijd.

Maar het is niet zo gemakkelijk,

want je wilt soms ergens anders zijn

dan waar je bent.

Als je altijd akkoord gaat met waar je bent,

dan ben je er.

Ik zeg hier hetzelfde op honderd verschillende manieren.

Wij zijn allemaal één.

Dat is de boodschap.

Al duizenden mensen hebben dit beweerd,

slechts zeer weinigen hebben geleefd

naar die waarheid.

Ik roep in de woestijn.

Is er iemand die mij hoort?

Eigenlijk is dat niet echt nodig.

Zelf leven naar wat ik schrijf,

is mijn doel.

Je moet je verstand min of meer buitenspel zetten,

om te begrijpen waar ik het over heb.

Juist dat durft de wereld niet te doen.

En toch vraag je eens af:

Wat heeft je verstand je gebracht buiten problemen?

Ieder van ons,

zit op de juiste plaats,

heeft de juiste ervaringen,

die nodig zijn voor hem of haar op dit moment.

Het is daarom dat er niets te vertellen valt.

Tergelijkertijd zit ik op de juiste plaats,

dit te schrijven.

Als je vrij wil zijn,

kan ik je een paar hints geven.

De vraag is:

Wil je wel vrij zijn?

Wil je het echt?

Als je het echt zou willen,

zou je het zijn.

Zoek en jij zult vinden.

En tegelijk

vind je het pas als je ophoudt met zoeken,

want zoeken is wat je nu doet.

Je zoekt naar geluk,

iedereen zoekt naar geluk.

Hou daar mee op

en je zal het vinden.

Misschien goed dat ik geen praktijk voer als dokter,

ik kan mij niet onderschikken aan wat opgelegd wordt als de juiste therapie,

de juiste therapie die constant verandert.

Ik kan mij er niet toe brengen, te geloven in die magische spelletjes.

Het gevaar als een charlatan bestempeld te worden, zou zeer groot zijn.

En toch ben ik geen echte charlatan:

tegen iemand met kanker zou ik nooit zeggen:

Stop je behandeling, luister naar mij en je zal genezen.

Nee, ik zeg:

Je zal misschien doodgaan, maar dat is niet erg.

Je moet niets doen om gered te worden,

je bent gered.

Je moet niets doen om liefde te vinden,

je bent liefde.

Je moet enkel iets niet meer doen:

Geloven dat het bovenstaande niet waar is.

Hoe moeilijk kan het zijn om niet te geloven in een leugen?

We klagen en klagen,

dit loopt fout en

dat kan toch niet,

maar ondertussen

loopt er niets fout en

kan alles wel.

Het bewijs is er immers:

het gebeurt.

We moeten echt ophouden

met onze kleine wil

aan de wereld op te leggen.

Ten eerste zal dat toch niet lukken

en ten tweede:

Wie zegt dat jij gelijk hebt?

We kunnen echt ontspannen en genieten van al wat gebeurt.

Oordeel niet en ge zult niet geoordeeld worden.

Je oordeelt namelijk over jezelf, ook als je over iemand anders oordeelt.

Bij de dood verlies je alles wat toch al niet van belang was.

Waarom niet nu al afscheid nemen van alles wat niet van belang is?

Als je het zou doen,

als je het zou durven,

dan neemt de kracht die wel van belang is,

over.

Ik praat hier enkel met mezelf,

enkel met mezelf.

Zelfs al praat ik met iemand anders,

dan nog praat ik met mezelf.

Er is niemand anders.

Het gezocht in dit land,

het gezocht in dat land,

het gezocht in deze job,

het gezocht in die job,

De zoektocht is ok.

Elk land is goed.

Elke job is goed.

Overweeg dat je steeds bent aangekomen.

Buikgriep kwam

en nu heb ik nog minder te zeggen,

nog minder te zeggen.

Ik heb niets meer te zeggen.

Bijna vrij

van dit hele schouwspel.

Ware liefde is niet:

ik hou van jou.

Ware liefde is:

jij en ik

zijn één.

Er is een soort training van de geest nodig,

om alles waar we in geloven ongedaan te maken,

waar we op dit moment in geloven,

brengt ons namelijk niets dan miserie.

Als we elk geloof loslaten,

komt Liefde tevoorschijn.

Alles wat ik schrijf is natuurlijk fout,

hoe kan het ook anders,

dit zijn woorden,

en de waarheid is natuurlijk niet te vatten in woorden.

Je kan je natuurlijk afvragen waarom ik dan schrijf.

Ik vraag het me ook af.

Er is geen probleem,

lees mijn lippen,

er is geen probleem,

geen enkel.

Elke keer dat je dacht dat er een probleem was,

dacht je fout.

Elke keer dat je denkt dat er een probleem is,

denk je fout.

Elke keer dat je zal denken dat er een probleem is,

zal je fout denken.

Dat is de hemel,

je denkt dat je eruit bent gevallen,

maar het is onmogelijk om eruit te vallen.

Misschien is dit ongelooflijk,

maar het is gewoon waar,

Test maar.

Het is normaal dat je deze boodschap niet aanvaardt,

ze zet namelijk je hele geloofssysteem op de helling,

Het is normaal dat je dit negeert,

Je denkt nog altijd iets te kunnen bereiken op deze aarde,

Je beseft nog niet dat alles al bereikt is.

I play my part in your dream,

You play your part in my dream.

In fact there is only one of us.

I know it doesn't seem that way.

We have been hypnotized since our birth.

Macht, geld, roem, seks,

ze zijn niet goed,

ze zijn niet slecht,

Ze zijn gewoon niets.

Loop achter ze aan,

en je zal van een kale reis terugkomen.

Stilte

Stilte

Stilte

De wereld is een wit bord,

en wij tekenen erop.

Vergeet niet:

Alles zal uitgevaagd worden.

Het is geen verschil tussen gelovigen en ongelovigen,

het is een verschil tussen wetenden en onwetenden.

Het is zeer vreemd dat zo weinig mensen kiezen om dit te weten,

want dit is liefde, vreugde, vrede en vrijheid.

En het is zo simpel:

Niets in de wereld kan je liefde geven,

maar jij bent liefde.

Het is zo simpel dat onze geest het niet wil aannemen,

Onze geest zegt altijd: ja, maar...

Maar er is geen maar,

Er is enkel JA.

Geloof niets van wat ik schrijf,

misschien deed je dat al niet ;-),

Maar probeer eens uit te zoeken,

of er enige waarheid schuilt,

in deze woorden en tussen deze woorden.

Het is werkelijk een blijde boodschap die ik breng.

Het is zo'n blijde boodschap dat niemand het kan geloven.

De wereld die we zien is niet reëel.

Elke keer dat we de wereld als reëel beschouwen,

volgt lijden op de één of de andere manier.

Wat we echt zijn,

Blijft eeuwig bestaan

en is onaantastbaar door om het even wat er gebeurt.

Eigenlijk is ook deze boodschap,

volledig overbodig.

Want of je dit nu weet of niet,

Je bent veilig,

je bent altijd veilig geweest,

en je zal altijd veilig zijn.

Zelfs het zogenaamde "first life",

is zoals second life,

we hebben een personage gecreëerd,

en nu denken we dat dat is wat we zijn.

Zoals je tegen kinderen zegt:

Niet bang zijn, het is maar een film,

Zo zouden we ook tegen onszelf moeten zeggen:

Niet bang zijn, het is maar een film,

Bij rampen.

Ik wil niet zeggen dat je niet moet helpen,

Ik wil alleen zeggen dat je niet bang moet zijn.

Het leven is een droom,

zei hij op café.

Dus we moeten onze drank niet betalen?

vroeg iemand.

Inderdaad,

je moet niet betalen,

maar misschien ga je wel naar de gevangenis,

in je droom.

Ook al kijk je naar iets heel eenvoudigs,

Een kop, een tafel, je hand,

Als je heel aandachtig kijkt,

Zonder alles wat je verteld is,

Zonder alles wat je jezelf vertelt,

Dan zul je moeten toegeven dat je niets weet over waar je naar kijkt.

We weten niets over deze wereld,

Dat weet ik zeker.