Het leven is als spelen in een zandbak: op het einde blijft er niets over van onze inspanningen en toch, en toch, was het plezant om in de zandbak te spelen.

Ik heb het over iets wat je niet kunt zien, niet kunt horen, niet kunt voelen, niet kunt smaken en niet kunt ruiken, en toch bestaat het. Het is wat je bent en er zijn niet echt woorden voor. Raar maar waar.

Rise and shine.

No Body

What would you do if you woke up in the morning and found that you have no body? There is no body there. You've looked under the covers. You're looking for it but you can't find it. And you also realize the thoughts that are thinking these things, are not you? You are somewhere as the witness to the thought that you are no body, and there's nobody there. Yet, you feel your essence in everything, in the furniture, in the bed, in the windows, the whole universe. And when your wife or husband comes in, or children, they see you as a body. Yet you know 100% that you're not a body. You never were a body.

There is no body. This is an awakening.

The paradox is that you are sure there is no body, yet the body appears. And when you become adjusted to yourself, you see a body which is supposed to be you, but yet it's not there. You know there is no body, and there are no thoughts. Yet something is thinking, and something appears to be a body. This is a great paradox, what we call maya, the grand illusion.

True love never changes.

Het bestaan heeft geen vorm.

Elke zonde is gebaseerd op het idee dat we iets afgescheiden zijn. Dat is de enige zonde. Een kleine vergissing met soms grote gevolgen. Toch is all well. Want de vergissing heeft niet echt plaatsgevonden enkel schijnbaar. Ook al denken we afgescheiden te zijn, in de grond zijn we nog steeds Eén en niets kan dat veranderen. All is well and everything is unfolding as it should. Als we denken afgescheiden te zijn dan nog zijn we in goede handen, en karma zal ons leiden naar waar we horen te zijn. We krijgen steeds die ervaringen voor onze voeten geworpen die nodig zijn om verder te groeien op naar het uiteindelijke inzicht dat we één zijn.