De tweede wafel

Ik had een rare droom deze nacht,

ik at een wafel,

en ik had hem helemaal opgegeten

en toen verscheen er een tweede

uit het niets

en hij was even lekker.

Wat als ons eten vanzelf zou verschijnen?

Geen strijd meer om ons dagelijks brood,

geen nood aan werk

geen nood aan concurrentie.

Vanzelf in leven

altijd vanzelf in leven

Misschien is dat de echte waarheid:

We zijn altijd vanzelf in leven.

En voor ons eten wordt gezorgd

uit het niets.

Zeg niet:

eerst zien dan geloven.

Zeg:

Eerst geloven dan zien.
-->

Droom

Ik heb een klein geheim

een klein geheim

maar je mag het door vertellen:

het leven is een droom

soms een mooie droom

soms een lelijke droom

maar steeds een droom

Je droomt dat er problemen zijn,

je droomt dat er vanalles verkeerd loopt

en je droomt dat er vanalles goed loopt

je droomt

je droomt

en een droom is een droom

bestaat niet echt

dus eigenlijk is er geen droom

en er is niemand die droomt

want een droom is niet echt

enkel een droom

Je bent gered.

Niets kan je bedreigen.

Allelujah.

Oef.

Ik dacht even dat ik in gevaar was,

maar het was maar een droom.
-->

Levendigheid

Er zit een levendigheid in mijn voeten. Ik weet niet of het juist is om te zeggen: “mijn voeten”. Ik weet niet of het juist is om te zeggen: “ik”.




“Ik” is een idee dat een lichaam aangepraat werd.



Er is alleen een levendigheid, iets dat zich bewust is van dit lichaam. Iets dat koffie smaakt wanneer het lichaam koffie drinkt.



Wat is dat iets?



Het voelt als iets zonder grenzen. Het voelt als iets dat blijft en onkwetsbaar is.



Is dit ook hetzelfde in andere lichamen?



Waarschijnlijk wel. Dit iets is het leven in alle lichamen.



“Ik” is niet meer, maar het leven gaat onverminderd voort.



Er is geen afscheiding meer, de poorten zijn opengezet en wat binnenstroomt draagt dit lichaam.



De botsing van die stroom en het beperkte lichaam kan soms pijnlijk zijn.



Het lichaam is niettemin een waardevol geschenk om dingen aan den lijve te ondervinden.



Waarheen het leven gaat is onduidelijk maar de aangewezen houding is: “Uw wil geschiede”. In andere woorden: “Ga mee met de stroom.”



De stroom is intelligenter dan gedachten over de stroom.



Zorgen zijn contraproductief en op de keper beschouwd onnodig.

-->

Krankzinnig

Deze krankzinnige toestand, dit leven is ongelooflijk als we er over nadenken en nog ongelooflijker als we dat niet doen.


Denken kan dit niet vatten. Want denken doet zich voor in wat we zijn. Wat we zijn is ongrijpbaar, onmeetbaar, voel maar in jezelf.

Het laat niet toe dat er woorden worden opgeplakt. Het is als een wateroppervlak en gedachten vallen er in, doen kringetjes ontstaan, maar al snel verdwijnen ze en het water is ongeschonden als voorheen.

De levensbelangrijke kleine verandering die zich in mensen kan voltrekken en hen zo uit de doodlopende straat van leven naar dood kan halen is de volgende: de illusie dat je iemand apart bent, dat je dit lichaam bent kan vervliegen en dan blijft over wat we echt zijn. Woorden houden hier op.



Het lichaam zal er nog altijd zijn met de problemen die eigen zijn aan het lichaam. In je heb je iets losgelaten, iets wat je veel te lang hebt vastgehouden: een idee over wie je bent, dat je voor waarheid hebt genomen. Dat idee en al de andere ideeën loslaten is een ware bevrijding. Wie je bent zonder ideeën is wat je bent.

-->